Η καθημερινή προώθηση του καταναλωτισμού αυξάνει το αίσθημα μη-ικανοποίησης και δημιουργεί απληστία. Έχουμε όλοι ευθύνη να εκλέγουμε και να υποστηρίζουμε ανθρώπους που έχουν διορατικότητα, αντοχή στην φθορά, και ικανότητα να μεταδίδουν αποτελεσματικά τις διαχρονικές ηθικές αξίες. Τον ρόλο του θεματοφύλακα των διαχρονικών αυτών αξιών, τον έχουμε ορίσει στο κείμενο που περιέχει τους σημαντικότερους κανόνες και που ονομάζουμε Σύνταγμα.
Το σύνταγμα που κάποτε ήταν μια σταθερή αξία την οποία έστω και δύσκολα μπορούσε να αφομοιώσει η πλειοψηφία, έχει γίνει τώρα πλαστελίνη στα χέρια των συνταγματολόγων. Χάθηκε η σταθερότητα, μειώθηκε εξαιρετικά η δυνατότητα κατανόησης και απομακρύνθηκε η κοινωνία από τις δημοκρατικές αξίες. Ένα μεγάλο σύνταγμα είναι καλό μόνο για τους συνταγματολόγους, ενώ για τον λαό ένα μικρό και κατανοητό σύνταγμα δίνει καλύτερη αντίληψη για το πότε οι νόμοι απομακρύνονται από την μακροχρόνια και χρήσιμη τακτοποίηση/διευθέτηση/οργάνωση, και πλησιάζουν στα όρια του προσωρινού και κοντόφθαλμου βολέματος.
Δυστυχώς όταν υπάρχουν στην θρησκεία, στην εκπαίδευση, στην πολιτική, πλήθος ανθρώπων που επέλεξαν το επάγγελμα μόνο και μόνο για βιοπορισμό, όσο και να προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι κάνουν καλά την δουλειά τους, αυτό δεν συμβαίνει, και επηρεάζει αρνητικά, αργά και σταθερά, τις ζωές όλων μας. Είναι καθήκον μας να μην μένουμε σιωπηλοί, να μην δεχόμαστε την ανικανότητα ή ακόμη και την μετριότητα, χωρίς κριτική και χωρίς ειλικρινή προσπάθεια να ωθήσουμε κάτι προς την κατεύθυνση που εμείς θεωρούμε διαχρονικά σωστή.
Η μη ηθική δέσμευση των εκλεγμένων εκπροσώπων μας, στις διαχρονικές ηθικές αξίες, οδηγεί σε αύξηση του καταναλωτισμού και άρα σε μεγαλύτερη προώθηση της απληστίας. Αντίθετα, η απομάκρυνση από τον υπέρμετρο καταναλωτισμό και την απληστία, μας οδηγεί εκεί που πραγματικά όλοι επιθυμούμε να είμαστε, στην ευτυχία.
Αν αυτό το άρθρο σας φάνηκε ενδιαφέρον, ίσως θα θέλατε να δείτε περισσότερα κοινωνικά άρθρα.